Cool blijven zonder te bevriezen – omgaan met perfectionisme en faalangst

Ondertussen ligt de zomervakantie al een aantal weken achter ons en raken we weer een beetje gewend aan het schoolse ritme. Ouders hopen dat hun kinderen een prettig schooljaar doorlopen zonder al teveel hobbels. Helaas ervaren sommige (hoog)begaafde kinderen het schoolwerk als flinke heuvels of soms zelfs als een berg die niet te beklimmen lijkt. Simone den Besten, moeder van 2 hoogbegaafde kinderen weet hier over mee te praten. In deze column vertelt ze hoe haar dochter Sterre faalangst overwon…


Het zal je maar gebeuren. Je krijgt een rekentoets voor je neus en denkt opeens nog maar één ding: Ik kan niet rekenen! En als je op de fiets wilt stappen, zie je de vreselijke verwondingen al voor je die je kunt oplopen als je valt. Je bent er zo van overtuigd dat het je niet gaat lukken, dat je hersenen of benen dienst weigeren. Dus krijg je nog gelijk ook: het lukt je niet. Want wie kan er nou rekenen met vastgelopen hersenen of fietsen met verstijfde benen?

Sterre had dagelijks met dit soort situaties te maken. Ze was zo bang dat ze fouten zou maken of iets niet zou kunnen, dat er steeds meer dingen waren waaraan ze liever niet begon. Zelf een boterham smeren? Nee, want dan knoei ik! Oma bellen? Nee, want wat moet ik dan zeggen? Ook op school ging de angst om iets niet te kunnen verlammend werken. Toen ze nauwelijks meer door haar  – moeilijke en makkelijke – werkjes heen kwam, besloten we hulp te zoeken bij Henriëtte Dekker van SmartEase.

Henriëtte neemt de kinderen die bij haar komen serieus. Ze neemt de tijd om ze te zien zoals ze zijn, niet als een ‘probleemgeval’ waarvoor een oplossing moet worden bedacht. Toen Sterre merkte dat ze ècht gehoord werd, kwamen daar meteen waardevolle gesprekken uit voort. Al gauw was er een concreet beeld van wat er zo vaak met Sterre gebeurde: ze bevroor en kwam daardoor helemaal vast te zitten. De uitdaging was duidelijk: hoe kunnen we iemand die bevroren is weer laten ontdooien?

Die beeldspraak maakte het probleem concreet en bespreekbaar. Sterre wilde zelf ook leren omgaan met moeilijke situaties. Nu ze zich bewust was van het bevriezen, merkte ze het ook beter als het begon. Ze oefende om op die momenten niet weg te zakken in paniek, maar een andere weg in te slaan, bijvoorbeeld door hulp te vragen. Verder leerde ze nadenken over de oorzaak van haar angst. Is het echt zo erg om fouten te maken? Of is fouten maken juist dé manier om te leren? En wat is leuker: uitdagingen uit de weg gaan, of uitdagingen aangaan?

Door dit alles is Sterre de afgelopen maanden enorm gegroeid. Ze geniet ervan om zelfstandig te fietsen of koken. Dingen die ze nog niet kan, oefent ze met veel doorzettingsvermogen. En ze durft het duidelijk aan te geven als ze het ergens niet mee eens is. Niet met weglopen of huilen, maar met argumenten en vragen. De bevroren Sterre hebben we al een tijdje niet gezien. We hebben er een vrolijke, leergierige, creatieve, verantwoordelijke en zelfstandige Sterre voor teruggekregen, die heeft geleerd om cool te blijven zonder te bevriezen.

Smart-Ease helpt

Herken jij je kind/leerling in Sterre. Twijfel je of je kind wel de juiste begeleiding krijgt? Smart-Ease helpt. Maak een afspraak

Maak nu een afspraak
Vond je dit nuttig? Dan kun je het delen!
Geplaatst in Blog, Faalangst en onderpresteren, Uit de praktijk.