Ik zie ze veel in de praktijk; slimme kinderen, maar in het eerste opzicht verlegen. In de klas vallen kinderen die slim maar verlegen zijn nauwelijks op. Hun leerkrachten spreken daarom al snel hun bezorgdheid uit naar de ouders. Zo ook naar de moeder van Maureen.
Uit de praktijk: Maureen
Maureen is een pienter en leergierig meisje. In de klas doet ze precies wat de leerkracht van haar verwacht. Mooi natuurlijk maar toch gaf de leerkracht van Maureen onlangs te kennen dat als Maureen niet meer van zich laat zien ze verwacht dat ze het niet gaat redden op Havo/VWO. Zij adviseert op dit moment Mavo.
Stil zijn is ‘de regel’
Als Maureen binnenkomt met haar moeder laat ze haar moeder het woord doen. Zodra de moeder van Maureen de praktijkruimte verlaat komt er al ‘wat meer geluid’ uit Maureen. Ze vertelt dat ze zo stil is in de klas omdat dat volgens haar moet van de juf: “Juf zegt dat we stil moeten zijn. Nou dan doe ik dat.”
Een gemiste kans
Ik leg Maureen uit waarom juf wil dat ze wat meer uit zichzelf vertelt. “Oh, nou, waarom zegt ze dat niet zelf tegen mij?”, zegt Maureen verbaasd. Tja, daar heeft ze een punt. Het is duidelijk dat dit niet gecommuniceerd is met Maureen. Een gemiste kans.
Een klein zetje
Ik maak samen met Maureen een plan hoe ze wat vaker iets kan vertellen in de klas. Omdat ze het best spannend vindt, oefenen we het eerst stap voor stap in een rollenspel.
De eerstvolgende keer dat ik Maureen zie, begroet ze me enthousiast. Ik voel een heel andere energie dan de eerste keer. Ze vertelt me bij binnenkomst dat ze maandag direct in de klas heeft verteld wat ze in de vakantie heeft gedaan. Maureen had dus maar een klein zetje nodig om zich wat beter zichtbaar te maken.
Een lager schooladvies de oplossing?
Ik denk met een knoop in de maag aan alle slimme kinderen wiens ouders geen initiatief nemen om hulp te vragen. Krijgen die kinderen als ze pech hebben, om die reden een lager schooladvies? Is dat de oplossing om hen meer te laten spreken? Wat doet dit met het zelfvertrouwen van een kind? Eigenlijk zeg je daarmee dat je er geen vertrouwen in hebt dat het kind het redt op het niveau dat daadwerkelijk past bij het talent. Ik denk dat het kind alleen maar gefrustreerd raakt omdat het werk te makkelijk is en het geen aansluiting heeft met ontwikkelingsgelijken. Wat denk jij?
Uit het oogpunt van privacy zijn de namen in dit blog gefingeerd.
