Ik heb dit jaar ( groep 7 ) mijn spreekbeurt gehouden over filosofie. Filosofie is goed nadenken over iets door er vragen over te stellen. Ik moest als eerste of als tweede mijn spreekbeurt houden. Ik vindt het nooit leuk om mijn spreekbeurt te houden. Ik ben altijd zenuwachtig. Ik ben van mezelf best wel verlegen, maar ik doe mijn best om minder verlegen te zijn. Toch heb er zelf voor gekozen om als eerste te gaan. Dan kan niemand zeggen: Nou, dat was veel slechter dan dat van iemand anders, want er is toch nog niemand anders geweest als je als eerste gaat. En bovendien heb je het dan maar gehad. Dan hoef je alleen nog naar de spreekbeurten van anderen te luisteren. Toen was het zover. Na ongeveer een week oefenen stond ik daar. Een klas met groep zes, zeven en acht. Allemaal verwachtingsvolle ogen keken me aan. Ik was misselijk van de zenuwen. Toen ben ik begonnen. Met heel veel eh en ah, heb ik het gedaan. Uiteindelijk waren er twee vragen, allebei positief ( goed ), drie positieve opmerkingen en een positieve tip: voor mijn PowerPoint had ik een afstandsbediening nodig. Diegene zei dat ik de afstandsbediening neer moest leggen als ik hem niet nodig had. Nou, dat was dan het enige dat verbeterd kan worden. Dat ik zenuwachtig was hadden ze niet eens gemerkt!
