Toen ik het afgelopen najaar een mail kreeg van de KPC-groep, werd ik erg nieuwsgierig door de titel van de aankondiging: conferentie ‘ruimte voor bevlogenheid, passievol vormgeven aan leren’. De keynotespeaker zou Prof. dr. Erik Scherder zijn, ook wel bekend van ‘De Wereld Draait Door.” Ik besloot mezelf aan te melden. Niet alleen vanwege de inhoud maar ook vanwege het feit dat de kans groot was dat ik in contact zou komen met leerkrachten met passie voor het onderwijs. Mooie gelegenheid om ook mijn eigen batterij op te laden.
Zo begaf ik me op 21 januari in de trein richting Den Bosch.
Ik werd hartelijk ontvangen met koffie en jawel…een Bossche bol. Dat was lang gelegen. Het begon dus al goed.
Ik was een klein beetje aan de late kant. Toen ik binnenkwam was de dagvoorzitter al begonnen. Mijn blik ging vluchtig door de zaal; de opkomst viel helaas wat tegen.
Kort na de introductie werd Prof. dr. Erik Scherder aan ons voorgesteld. Hij maakte mijn verwachtingen waar. Ik ben namelijk erg geïnteresseerd in de neuropsychologie; de werking van het brein bij leren. Hoewel de inhoud niet geheel nieuw was werd ik gegrepen door zijn enthousiasme en humor; een mooi rolmodel van een bevlogen ‘docent’. De energie was duidelijk merkbaar in de zaal. Er was sprake van veel interactie. Voor ik het wist was de ochtend voorbij. Dit beloofde veel voor de middag.
Het middagprogramma viel helaas wat tegen; de inhoud was bekend en er was minder ruimte voor interactie. Maar wat miste ik nou vooral ten opzichte van het ochtendprogramma?:Het gevoel dat je geënthousiasmeerd wordt. Het gevoel dat ik ook altijd heb als ik een seminar van Ben Tiggelaar heb gevolgd of naar een kookworkshop heb gekeken van Rudolp van Veen. Van Ben en Rudolph hoor ik ook niet altijd nieuwe dingen maar op een één af andere manier maken ze dingen in je wakker waardoor je weer zin hebt om zelf op zoek te gaan naar vernieuwing of iets wat je altijd al van plan was eindelijk uit te proberen. Samengevat, ik miste de bevlogen spreker.
Nu wilde het toeval dat ik een aantal weken na deze conferentie een leerkracht ontmoette die bij mij direct het ‘Ben Tiggelaar-Rudolp van Veen-Erik Scherdergevoel’ opriep; de bevlogenheid en positiviteit spatte er van af. Wat hebben de leerlingen een geluk met deze leerkracht’ dacht ik nog.
Zo zie je maar weer dat je niet altijd naar een conferentie hoeft om inspiratie op te doen. Organiseer bijvoorbeeld een keer een ontmoeting met een andere school en deel elkaars’ ‘best practices’. Lijkt je dit ook iets maar heb je bijvoorbeeld geen tijd om dit te organiseren? Neem dan contact op met Smart-Ease: 06-21486083.
