Hoogbegaafde kinderen zijn over het algemeen erg gevoelig. Zo pikken veelal de emoties op uit hun omgeving. Soms lijkt het alsof ze dwars door iemand heen kunnen kijken. Jonge kinderen die nog geen woorden kunnen geven aan wat ze voelen, kunnen voor hun omgeving een ‘spiegel’ zijn. Je ziet in het gedrag van het kind terug wat jij voelt. Als je je hier als ouder of leerkracht niet bewust van bent, kan het gebeuren dat het kind onterecht wordt terechtgewezen op zijn of haar gedrag. Zo ging het ook met Nathan.
Uit de praktijk: Nathan
Vrolijk huppelend rent de zevenjarige Nathan voor zijn moeder uit naar het klaslokaal. Juf staat de kinderen bij de deur op te wachten. Nathan geeft haar enthousiast een hand en kijkt haar tegelijkertijd intens aan met zijn bruine ogen. Ineens rukt hij zijn hand los en loopt boos naar zijn plaats.
Boze buien en een vol hoofd
Als zijn moeder hem om kwart voor drie staat op te wachten ziet ze de bui al hangen. Nathan is, zoals wel vaker dit schooljaar, niet in zo’n beste stemming. Als ze thuis zijn komt het hoge woord er uit:” juf lacht met haar mond maar ze huilt met haar hart.” Angelique gaat naast hem zitten en vraagt: “Wat bedoel je daarmee, Nathan.” “Nou gewoon, juf kijkt blij maar dat is ze niet hoor. Volgens mij is ze heel verdrietig. In het begin van de dag is ze nog wel aardig maar als er een beetje gepraat wordt, begint ze heel snel te mopperen. Ze roept de hele tijd ‘ssssstt’ en ze zucht heel erg veel. Er is altijd zoveel lawaai in de klas. Mijn hoofd is nu helemaal vol.”
Niet gelukkig
Het gaat dit schooljaar niet zo goed met Nathan; hij komt vaak boos thuis, klaagt regelmatig over buikpijn en zijn schoolresultaten zijn erg achteruit gegaan. Angelique heeft al regelmatig haar zorgen geuit bij juf Tessa. Het enige dat ze hoort is dat er meer kinderen in groep 3 druk zijn, dat groep 3 een groot verschil is met groep 2. Ze zou Nathan wel een ander plekje geven in de klas, dan zou het wel beter gaan. Maar het gaat niet beter met Nathan en daarom besluit Angelique om mij in te schakelen.
Een oververmoeide juf
Na een gesprek met Nathan besluit ik een afspraak te maken met juf Tessa met als doel om samen met haar te verkennen hoe we ervoor kunnen zorgen dat Nathan zich weer fijner gaat voelen en dat hij ook weer prestaties gaat leveren die passen bij zijn talent. Juf kijkt al uit naar mijn komst want ze vindt het zelf ook naar dat Nathan steeds drukker wordt; hij uit nu niet alleen zijn boosheid thuis maar ook op school. “Ik ben de laatste tijd zo druk met Nathan. Dit gaat ten koste van de andere kinderen…..Ja en trouwens ook van mezelf” Tussen de regels door hoor ik dat Tessa oververmoeid is. Als ik Tessa vraag of het misschien zou kunnen dat Nathan voelt dat bij haar de emmer volzit, valt ze stil. Ik zie tranen opwellen.
“Pfff, dus jij denkt dat hij voelt dat ik niet lekker in mijn vel zit?” Ik kijk haar alleen maar aan en ze vervolgt:”oooh, ik ga voortdurend over mijn grenzen heen. Mijn man heeft al vaker gezegd dat ik zo niet moet doorgaan. Mijn moeder is terminaal, weet je. Ik ga elke dag voor en na school naar haar toe, om haar te verzorgen. Het kost bakken vol energie maar ik vind dat ik er ook moet zijn voor mijn klas. En nu ‘vertelt’ dit jongetje mij dat dit zo niet kan. Tjonge….”
Hoe is het nu met Nathan
Er staat sinds kort een andere leerkracht voor de klas. Juf Tessa is nu thuis. Na overleg met de directeur heeft ze besloten om de tijd die nog rest, voor haar moeder te zorgen.
En Nathan? Angelique vertelt me dat ze haar ‘oude’ Nathan weer terug heeft. Hij komt weer plezierig uit school en klaagt niet meer over buikpijn.
“Tjonge, dit proces heeft mij ook bewust gemaakt van het feit dat Nathan veel oppikt van zijn omgeving. Als hij thuis tegendraads is, word ik niet zomaar boos op hem maar probeer ik eerst te onderzoeken wat de reden is achter zijn gedrag. Ik heb hier echt van geleerd.”
Heb jij misschien ook een spiegeltje thuis, of in de klas. Vraag jij je af wat je kind jou wil vertellen? Kun je de vinger niet op de zere plek leggen? Heb je voor je gevoel al veel gedaan maar kom je niet verder? Smart-Ease helpt je graag. Maak een afspraak
God, wat herkenbaar! Fijn om te lezen. Veel kinderen, ook de mijne voelen stemming en emoties haarfijn aan, en terwijl de een heeft geleerd zich dat minder aan te trekken wordt de ander daar onbewust nog door overspoeld en volgen die moeilijke buien.
Dag Carolien,
Dank je. Herkenbaar wat je schrijft. Het is een fase waar je als ouder en kind samen doorheen moet. ‘De kunst van het zelf rustig blijven ;-)’