Enkele weken geleden had ik een mooi gesprek met een intern begeleidster. Ik vertelde haar dat ik bij kinderen met een sterke eigen wil vaak moet denken aan een wilskrachtig paard: als je zo’n paard te hard aan de teugels trekt gaat hij steigeren. De reactie van de intern begeleidster: “Daar zeg je wat. Mijn paard werd aan 1 oog blind en aan 1 oor doof. Ik begon steeds harder tegen mijn paard te schreeuwen om hem te laten doen wat ik wilde. Het enige wat ik toen zag, was de kont van het paard.” Terwijl ik het telefoongesprek beëindig denk ik aan Floris.
- Wil je meer lezen over hoogsensitiviteit? Bekijk dit eens!
- Houdt jouw kind graag het stuur zelf in handen? Lees dit.
Uit de praktijk: Floris
Floris is een slimme, nieuwsgierige, creatieve jongen met heel veel humor en een sterke eigen wil. Hij is dol op bouwen. Hij creëert de meest mooie bouwwerken. Als het aan Floris lag dan zou hij de hele dag willen bouwen. Helaas moet hij op school veel stilzitten aan de slag met taken waar hij totaal niet in geïnteresseerd is. Hij gaat daardoor niet graag naar school. Halverwege de ochtend heeft hij al zoveel frustraties opgebouwd, dat er maar een kleinigheid nodig is om Floris tot ‘ontploffing’ te brengen.
Negatieve aandacht
Floris wordt vaak aangesproken op zijn explosieve gedrag. Er is inmiddels al een patroon ontstaan dat als er iets gebeurt in de klas, de kinderen al snel met een beschuldigende vinger naar Floris wijzen. Als de naam ‘Floris’ valt dan is er iets aan de hand.
Leren is niet leuk
Floris voelt zich hierdoor diep ongelukkig en daarom hebben de ouders mijn hulp ingeroepen. In het gesprek met Floris valt het me direct op hoe goed hij zijn gevoel kan verwoorden. Hij vertelt dat hij maar beter niet kan bestaan omdat niemand hem aardig vindt en omdat hij niets kan. “Leren vind ik niet leuk!,”zegt Floris intens verdrietig. De woorden van Floris raken me.
Veel energie en snel onderprikkeld
Floris heeft veel energie en heel nieuwsgierig: hij laat onderzoekend gedrag zien en het valt op dat hij graag eerst zelf op onderzoek uit gaat. Hij vertelt me dat hij op school te lang moet zitten en moet luisteren naar de juf. “Ik hoor dan helemaal niet meer wat ze zegt en als we dan moeten werken snap ik er niets van. Ja, dan wordt juf boos omdat ik zo mopper en dan moet ik in de pauze ook nog binnen blijven.”
De teugels wat laten vieren
Ik zie veel kinderen als Floris: energieke, nieuwsgierige, slimme kinderen die een eigen leerstijl hebben en vooral ruimte nodig hebben om zich te ontwikkelen. Ontneem je het kind de vrijheid en bespreek je niet met het kind wat het nodig heeft, dan laat het weerstand zien en gaat het net als het paard ‘steigeren.’ En hoe harder we aan de teugels trekken hoe erger de weerstand wordt. Het kind raakt in een neerwaartse spiraal; het zelfbeeld wordt negatief, de frustraties nemen toe, de ruimte in het brein wordt steeds kleiner waardoor de leerprestaties slechter worden.
Meer beweging en positieve aandacht
Gelukkig wilde de leerkracht van Floris heel graag dat hij weer gelukkig werd en ze stond open voor alle hulp. Floris krijgt nu tussen de reken- en taaltaken, gerichte opdrachten waarbij hij zijn lichamelijke energie en fantasie kwijt kan. Bij een nieuwe taak laat ze Floris de taak eerst zelf maken en legt hij aan juf uit hoe hij tot het antwoord is gekomen. Juf hoort nu precies welke strategie hij hanteert en kan hem hierop, als het nodig is, bijsturen.
Om hem meer verbinding te laten maken met zijn klasgenoten, heeft hij onlangs een workshop mogen geven over wat je allemaal kunt bouwen met LaQ. Dit was een schot in de roos: Floris vond de positieve aandacht van de klas geweldig.
Leestips voor als je meer wilt weten over kinderen met een sterke wil:
Temperamentvolle kinderen: zo geef je het beste aan gevoelige, intense kinderen met een sterke eigen wil
Kleine vulkaantjes: jonge kinderen leren omgaan met boosheid en woede
Draakje vurig op school (voor kinderen)
Uit het oogpunt van privacy zijn de namen in dit blog gefingeerd.
