Hoogbegaafde kinderen. hebben vaak een enorme drang naar autonomie. Dan kan het erg frustrerend zijn als volwassenen voor jou gaan bepalen wat goed voor je is. Zeker als je geen inspraak hebt in de maatregel. Dit kan leiden tot heftige emoties die ze vooral uiten op de plek waar ze zich veilig voelen….thuis. En wie moet dan ‘de klappen’ opvangen? Ja jij dus als ouder. En dat vraagt van tijd tot tijd enorm veel energie. Heel begrijpelijk dat je dan zelf het geduld verliest.
Ik wil je graag inzicht geven in de reden dat je soms je geduld verliest. En uiteraard geef ik je tips om jezelf en je kind te kalmeren:
Waarom je als ouder je geduld verliest
- Als ouder van een jong gezin heb je vaak enorm veel taken. Het is vergelijkbaar met een bedrijf dat je moet runnen. Het verschil is dat je er niet voor wordt betaald ;-). Nou ja, wat zeg ik: als het goed is krijg je er enorm veel liefde voor terug maar niet altijd op het moment dat je daar behoefte aan hebt. Kortom, je hebt veel ballen in de lucht te houden. Niet gek dat je door vermoeidheid een korter lontje krijgt.
- Jouw gevoelige en/of wilskrachtige kind heeft dit talent meestal niet van een vreemde. Naast een appelboom liggen immers geen peren. Meestal leer je door je kind enorm veel over jezelf.
Misschien zie je eigenschappen van je kind die jij ook hebt en waar je je stiekem een beetje aan ergert. Of wellicht zegt het kind uit onmacht dingen die lijnrecht binnenkomen in je hart. Tja, en als je geraakt wordt dan kan het zomaar zijn dat je rechtvaardigheidsgevoel de kop op steekt. Misschien schiet jij juist in de reddersmodus omdat je niet tegen het verdriet van je kind kunt. Moet je niet gek staan te kijken dat jouw schat opnieuw ontploft omdat ze het niet eens is met je oplossing. - Misschien wil jij wel de perfecte ouder zijn. Dat is best lastig als je ook nog de perfecte partner en de perfecte werknemer wilt zijn. Als je dagelijks de lat hoog legt voor jezelf dan eist dit z’n tol.
- Of ben jij een ouder die het maximale uit het leven wil halen en niets wil missen. Tegenwoordig hebben we daar zelfs een term voor: FOMO (fear of missing out). Het kost bakken vol energie om alles mee te willen maken. Naast een jong gezin ligt dan de kans op een burn-out op de loer.
- Het tegengestelde kan ook het geval zijn: wie weet ben jij een echte prikkelzoeker en krijg je onvoldoende ruimte om je eigen talenten te ontwikkelen. Van een bore-out kun je ook behoorlijk van de leg raken.
- En dan niet te vergeten de maandelijkse ongemakken. Die kunnen jou als moeder aardig van slag maken. En juist die ‘wichelroedes’ voelen jouw disbalans feilloos aan en doen er dan nog lekker een schepje bovenop.
Hoe kom je samen weer tot rust: 10 tips
- 1. Blijf uit de dramadriehoek. Red eerst jezelf. Zorg dat je weer van zone rood in het groen komt. Tel even tot 10 of tel de boeken in de boekenkast of de kopjes die op tafel staan. Tellen zorgt ervoor dat je uit je emotie blijft en kalmeert (Bron: FOCUS aan/uit). Een mantra als ‘het is niet makkelijk om klein te zijn,’ kan ook helpen om rustig te worden.
- 2.Vraag jezelf af wat er aan de hand zou kunnen zijn. Achter het gedrag van je kind zit vaak een reden. Misschien is je kind overprikkeld, of voelt het zich gedwongen om bepaalde dingen te doen terwijl het daar niet aan toe is of daarin onvoldoende inspraak heeft gehad. Voor kinderen met een grote drang naar autonomie kan dit leiden tot fikse buien. Of wellicht maakt je kind zich zorgen en kan het dit gevoel niet verwoorden. Of voelt het kind zich niet gehoord. Allemaal zaken waar jouw hoogbegaafde/hooggevoelige kind door van slag kan raken.
- 3.Neem de woorden van je kind niet persoonlijk. Vaak komen er nare woorden uit de mond van je kind omdat het zich onmachtig voelt. Laat je niet raken!!
- 4.Ga even mee in de emotiekuil: door even mee te gaan in de emotie van je kind en het gevoel te erkennen zul je merken dat je kind sneller kalmeert. Bijvoorbeeld: “Tjonge, ik snap dat je dat oneerlijk vindt. Dat is ook vervelend.” Of “Hè, wat rot voor je. Het is ook niet fijn als juf zegt dat je je aanstelt.” Zorg daarna dat je zo min mogelijk praat want dat zijn weer nieuwe prikkels. Een knuffel laat zien dat je er voor hem of haar bent. Ken je dit prachtige liedje al van Claudia de Breij?? Ze verwoordt precies hoe je kind zich kan voelen. Je wordt er zelf ook helemaal rustig van.
- 5.Zorg voor voorspelbaarheid en structuur en wees consequent. Jouw kind heeft misschien net als jij snel last van een vol hoofd. Maak gebruik van een planbord en geef met kleuren aan welke activiteiten er die dag op de agenda staan. Een opgeruimd hoofd zorgt voor rust.
- 6.Leid je kind af. Geef je kind eerst erkenning en zet dan even een filmpje aan, ga samen bijvoorbeeld even schommelen of een ommetje maken. Soms kun je je kind ook op andere gedachten brengen door even iets grappigs of spannends te vertellen, bijvoorbeeld:”Weet je eigenlijk wat we dit weekend gaan doen?’ Of “ooh, moet je eens kijken naar dit grappige filmpje…” (altijd handig om even wat favoriete youtubefilmpje bij de hand te houden.)
- 7.Zorg dat je fysiek afstand neemt. Jouw aanwezigheid kan soms nog meer zorgen voor irritatie. Ga even de was opvouwen, de hond uitlaten of als je die niet hebt, naar boven om daar even een klusje te doen.
- 8.Schiet niet direct in de oplossingsmodus. ‘Smeed het ijzer als het koud is.’ Wacht totdat de ergste onweersbui is over gewaaid en benoem dan neutraal, kort en bondig wat je zag. Benoem dat je graag wilt dat je kind zich fijn voelt en dat jij je ook prettig wilt voelen. Laat het kind meedenken om tot een oplossing te komen.
- 9.Zorg dat je eigen batterij regelmatig opgeladen wordt. Spreek als ouders met elkaar momentjes af in de week waarop je echt iets voor jezelf kunt doen: of het nu een boswandeling is of een yogacursus. Het is maar net wat je behoefte is. Huur een keer een oppas in of vraag je ouders. Misschien heb je gepensioneerde buren die je geen groter plezier kunt doen dan een dagje uit met jouw kinderen.
En weet je, je hoeft echt niet elke avond een drie-sterrenmenu op tafel te toveren. Laat je boodschappen een keer bezorgen als je het te druk hebt en schuif een pizza in de oven. Ik weet zeker dat je kind daar ook blij mee is. - 10.Laat de controle van tijd tot tijd los. Vindt jouw wilskrachtige kind dat zijn idee toch echt het beste is??? Blijft het volharden? Werkt het woord ‘MOETEN’ als een rode lap op een stier?? Stop met dwingen en laat gaan. In Twente zeggen we niet voor niets: ‘Loat mer kuul’n, ’t Löp wa los.’ Zolang het kind zichzelf of de omgeving niet in gevaar brengt, is het soms effectiever om hem of haar lekker in ‘zijn sop gaar te laten koken.’ Laat het hem of haar het op zijn/haar manier doen. Ontspan, ga even wat anders doen of verwonder je. En nog belangrijker: vergeet niet te lachen: neem jezelf niet te serieus en denk om.
