Heb jij gevoelige kinderen? Grote kans dat je zelf ook gevoelig bent. Naast een appelboom liggen immers geen peren.
Misschien worstel je al tijden met een lang to do-lijstje dat maar niet korter wordt. En ondertussen gaan alle dagelijkse beslommeringen gewoon door. Gevoelig als je bent is de kans groot dat de irritatiezone dan wat sneller bereikt wordt. Dat het bij jonge kinderen soms net zo werkt, blijkt wel uit mijn ervaringen met Hannelore.
Uit de praktijk: Hannelore
Hannelore is een erg pienter en gevoelig meisje van zeven jaar. Ze vertelt me waarom ze zo vaak boze buien heeft. “Ja ik wil het allemaal heel graag heel goed doen. Op school ben ik dan de hele dag heel erg druk geweest en dan wordt mijn hoofd heel erg vol. Dan denk ik ‘Ik ben toch niet wat vergeten, hè?’ Ik raak dan echt een beetje in paniek. En als ik dan thuis kom, naar ballet moet en mijn spullen niet snel genoeg kan vinden, dan kan ik me niet meer inhouden: dan word ik heel erg boos.”
Lijstjes
Ik kan me het gevoel van Hannelore goed voorstellen. Ze legt de lat hoog voor zichzelf, ziet alles en hoort alles en stapelt dit vervolgens.
Ik vraag haar wat haar gaat helpen? “Ik zou wel een soort lijstje willen waarop ik alles kan afstrepen. Dan weet ik zeker dat ik het klaar heb,” zegt ze vastberaden.
De moeder van Hannelore is verrast als ik dit met haar bespreek: “Oe, lijstjes…. Dan lijkt ze in dat opzicht niet op mij. Ik ben helemaal niet van de lijstjes. Ik pak dingen aan zoals het uitkomt. Kortom, ik ben niet echt van de structuur. Als je mijn werkkamer ziet dan zul je best schrikken van de chaos. Maar goed, het werkt voor mij prima. Ik kan alles terugvinden.”
Voorspelbaarheid en structuur
Het wordt Suzan, de moeder van Hannelore, duidelijk dat haar dochter gebaat is bij voorspelbaarheid en structuur. Ze besluit samen met haar dochter een planbord te maken met de weekactiviteiten.
Bovendien blijkt het gesprek een mooie aanleiding voor Suzan om eens met een kritische blik naar de huis- en slaapkamer te kijken.
Samen met man en kinderen spreken ze een aantal zaterdagochtenden af om de boel in huis te ordenen en op te ruimen. “Niet lachen, ik heb me zelfs laten inspireren door de Netflixserie van die Japanse opruimcoach: Marie Kondo. Ik neem niet alles klakkeloos over hoor maar ik heb er wel van geleerd hoe ik spullen kan selecteren en ordenen. Met drie kinderen verzamel je in de loop van de tijd zo ontzettend veel spullen. Je gelooft het niet maar ik begin er zelfs aardigheid in te krijgen. We maken er er een gezamenlijke activiteit van. Ik zie dat de kinderen er steeds handiger in worden.”
Het overzicht werpt vruchten af: Hannelore heeft baat bij deze structuur. Elke ochtend kijkt ze op het planbord hoe de dag eruit gaat zien. En meestal legt ze zelf de spullen klaar. Het geeft haar rust en vertrouwen. Het komt nog zelden voor dat de emoties hoog oplopen.
