Op een zonnige zaterdagochtend werd ik wakker met het nieuws dat vrienden van ons grootouders zijn geworden van een kleindochter. Fantastisch toch?! Terwijl ik hen alvast een berichtje stuur om hen te feliciteren met het goede nieuws, denk ik aan dit kleine wereldwondertje dat nog een hele weg te gaan heeft: ze heeft nog heel wat hoepeltjes te nemen. Dat begint al met de Apgarscore, wegen en meten. Straks volgen de bezoekjes aan het consultatiebureau en als het meisje haar intrede doet binnen het basisonderwijs wordt ze wederom langs de meetlat gelegd.
Vanaf het moment dat ze het levenslicht ziet, wordt ze al vergeleken met wat ‘normaal’ is. Gelukkig is ze zich hier nog niet van bewust en wordt ze beschermd door haar trotse ouders.
Ik hoop dat het meisje opgroeit in liefde en vertrouwen.
Een verrassende ontmoeting
Over liefde en vertrouwen gesproken: vorige week trof ik op mijn wekelijkse bezoek aan markt bij de kaaskraam een leerkracht waarmee ik samen een jongetje heb begeleid. Ik herkende haar direct en zij mij. Ik herinner me nog haar relativeringsvermogen en humor. Ik noem haar voor het gemak maar even juf Lilian. (naam fictief)
We raakten samen even aan de praat. Ik was in de veronderstelling dat ze al met pensioen was. Dit bleek eigenlijk ook zo te zijn maar gezien het tekort aan leerkrachten stond ze nu toch nog weer één dag in de week voor de klas. Ze gaf aan dat ze dit heerlijk vond. En terwijl ze dit zei, straalde ze van oor tot oor.
Slim, maar…
De kaasboer had ondertussen mijn stukje gerijpte kaas afgesneden. En ondertussen was het ook de beurt van juf Lilian om haar bestelling te doen. Terwijl ik de kaas in de tas deed, dacht ik weer aan de jongen die we destijds samen begeleid hadden: een leuke jongen die zó als ‘casus’ in het boek van Peg Dawson zou passen: Slim, maar…hij moest wat betreft de executieve functies nog wat rijpen.
Het volste vertrouwen
Wat hadden de ouders veel zorgen om deze jongen. Maar gelukkig kwam juf Lilian op zijn pad. Zij had het volste vertrouwen in hem dat het goed zou komen. Mijn moeder zou zeggen: “Ach, dat kind is nog niet af.” En dat dacht deze juf Lilian ook. Het werd een jaar waarin de jongen lekker kon ontspannen en waarbij de focus lag op wat hij wel kon in plaats van wat niet. Een jaar waarin deze jongen weer kon opbloeien.
Eigen weg
Deze jongen is inmiddels volwassen. Gedachten hebben krachten: uitgerekend deze week trof ik zijn moeder en toen ik vertelde over de ontmoeting met juf Lilian, vertelde zij dat dat jaar bij deze leerkracht hen het inzicht had gegeven dat ze geduld moesten hebben en vertrouwen moesten houden. “We hebben toen maar los gelaten dat hij met zijn hoge IQ per se naar het VWO moest. Hij heeft zijn eigen weg bewandeld. Het was een weg met omwegen maar het was een weg die bij hem paste. Henriëtte, je weet niet wat je nu ziet: hij blaakt van het zelfvertrouwen. En nou raad eens wat?!: hij woont nu op kamers en studeert journalistiek. Hij wil zijn grote droom als sportjournalist waarmaken.”
Rijpingstijd
Nu was ik degene die straalde van oor tot oor. Zulke ervaringen geven toch hoop?! Sommige kinderen hoogbegaafd of niet, moeten dus net als de kaas die ik altijd koop, rijpen. En daar is geduld, vertrouwen en liefde voor nodig.
Wat gun ik kinderen een leerkracht zoals juf Lilian. Een leerkracht die de focus legt op talent. Een leerkracht die handelt vanuit vertrouwen en niet vanuit angst en cijfers.
Ga voor de kwaliteiten van een kind
Ik schrijf dit nu temeer omdat het de week van de hoogbegaafdheid is. Tot en met 16 maart wordt hoogbegaafdheid weer positief op de kaart gezet. Een week waarin kennis over hoogbegaafdheid verspreid wordt en waarin vooroordelen en misvattingen over dit thema hopelijk worden weggenomen. Ook hoogbegaafde kinderen bewandelen hun eigen pad. Gun ze het pad dat bij hen past. Emiel van Doorn zou zeggen “als je niet voor de talenten en kwaliteiten van een kind gaat, moet je van zijn gebreken afblijven.”
Gun jij je hoogbegaafde kind ook een passende weg? Wil je weten hoe je kind hierin het beste kunt begeleiden? Neem dan contact op of klik op de groene button: