Hooggevoelig en weer naar school: hoe zorg je voor een soepele overgang?

Heftige emoties? Zo ga je ermee om

Vakantie, heerlijk! Even geen wekker die bepaalt wanneer je moet opstaan, geen huiswerkstress en lekker kunnen doen waar je zin in hebt. Nog even en het is weer afgelopen met de pret. Merk je in de laatste week van de vakantie dat de spanning bij je kind ook al begint toe te nemen? Roept het bij jou ook direct het gevoel op van voorgaande jaren in de laatste week van de vakantie? En neem jij je ook voor om het dit jaar toch echt anders aan te pakken?

Net zo goed als dat je moet wennen aan de vakantie nadat je hard hebt gewerkt, moet je ook weer wennen aan werken na een periode van rust. Of dat nou op school is of voor een werkgever. Van een ‘cold turkey’-overgang wordt denk ik niemand happy. Benthe werd hier ook erg prikkelbaar van. Lees hier hoe we zorgden voor wat meer balans:

Uit de praktijk: Benthe

Vorig jaar rond deze tijd belde de moeder van de toen achtjarige Benthe me. “Er is geen land met haar te bezeilen. Ik snap er niets van. We hebben zo’n fijne vakantie gehad. Ik kon aan alles merken dat Benthe weer helemaal zichzelf werd in de vakantie: ze had weer humor, was weer nieuwsgierig, nam weer initiatief. Heerlijk om te zien. De laatste dagen van de vakantie klaagde ze al over buikpijn en hoofdpijn. En de eerste schooldagen heeft ze zo’n kort lontje. Wat moet ik hiermee?”

We maken een afspraak en het wordt me al snel duidelijk dat Benthe een heel gevoelig meisje is dat de lat hoog legt voor zichzelf maar ook voor anderen. Ze vertelt dat ze enorm moet wennen aan de nieuwe juf en aan het schoolritme:”Bah, wat haat ik vroeg opstaan! En op school mis ik de gezelligheid van de vakantie; ik mis alles, ik mis thuis. Deze juf is heel aardig hoor maar zo druk. En we beginnen ook weer gelijk met taal en rekenen. Alles is weer ‘moet, moet, moet.’ En dan moet ik na school ook weer gelijk naar de BSO en de gitaarles begint ook al direct weer. En mijn vader en moeder doen ook weer zo stressig.” Het ongenoegen van Benthe rolt er in één adem uit. Het is haar duidelijk teveel.

Kat in het nauw

Benthe heeft net als veel gevoelige kinderen last van alle prikkels die er weer op haar afkomen. Ze lijkt de regie kwijt te raken en dan reageert ze letterlijk als een kat in het nauw. En haar ouders reageren hier hier ook weer heftig op en zo is de cirkel rond.
Het aapje in de jungle moet weer terug in de kooi’ en dat valt niet mee. 

Het doet Benthe al goed dat ze even alle spanning van zich af mag praten. Ik leg haar aan de hand van het overzicht van over- en onderprikkeling uit wat er met haar energiebalans gebeurt bij de overgang van vakantie naar school. Benthe herkent zichzelf in de kat maar ook wel in de haas. 
We bespreken samen wat haar zou kunnen gaan helpen in de eerste weken na de vakantie. Ze kan zelf verrassend goed verwoorden wat ze nodig heeft:

  • “Mama stelt mij na school altijd heel veel vragen en daarna vertelt ze ook nog wat er die middag op het programma staat. Ik word daar altijd heel druk van in mijn hoofd. Ik heb het liefst dat ze gewoon even niets zegt.
  • Het liefst wil ik de eerste weken gewoon naar huis kunnen: nog even geen gitaarles en nog even niet naar de BSO. Ik moet al zo wennen aan school.
  • Op school zou ik graag in het begin in de pauzes op een rustig plekje willen zitten. Al dat gedoe op het schoolplein vind ik maar niks.
  • En ik vind het heel vervelend dat we de eerste week gelijk al allemaal MOETdingen moeten doen op school. Maar ja, dat wil juf vast niet veranderen.”

Ik overleg met Benthe dat ik met haar juf en haar ouders ga bespreken hoe we kunnen zorgen voor balans. We hebben de volgende afspraken gemaakt:

  • Benthe en haar moeder hebben afgesproken dat Benthe het eerste half uur na school lekker even iets voor zichzelf gaat doen. Meestal kiest ze er nu voor om zich even terug te trekken in haar tentje.
  • Ze hebben samen een planbord gemaakt. Aan het einde van de dag wordt er besproken wat er de volgende dag gaat gebeuren. Hiermee voorkomen ze dat dit in de hectiek van het ophalen allemaal moet worden besproken.
  • Haar ouders hebben met de gitaardocent afgesproken om pas na twee weken nadat de school is begonnen weer te starten met de les. 
  • Benthe gaat in de eerste schoolweek op de werkdagen van haar ouders naar oma. En geleidelijk aan bouwen ze de momenten bij de BSO weer op.
  • In de pauzes kiest Benthe nu zelf of ze mee wil doen op het plein of dat ze zich even met een boekje terug wil trekken. Het feit dat ze de keuze heeft maakt al dat ze relaxter is.
  • Bovendien plant de juf Mirthe met Benthe een vrij keuzemoment in.

Hoe gaat het nu met Benthe?

Benthe is zich bewust geworden van wat ze nodig heeft. Het feit dat haar omgeving naar haar wilde luisteren en haar behoefte erkende heeft ervoor gezorgd dat Benthe nu sneller haar grenzen aangeeft en vertelt wat ze nodig heeft. Zo heeft ze het gevoel dat ze de regie weer een beetje in eigen handen heeft en dat ze zelf keuzes mag maken. En dat geeft rust.

Esther de moeder van Benthe:”Ik zie nu al zo’n verschil in vergelijking tot vorig jaar rond deze tijd. We hebben samen afspraken gemaakt en dat geeft zoveel rust. Het is me duidelijk geworden dat we de prikkels geleidelijk aan moeten opbouwen. En dan maar even niet vasthouden aan wat allemaal moet en hoort. Ja daar kan ik voor mezelf inderdaad ook wat van leren, haha.
Benthe heeft bovendien behoefte aan autonomie en het feit dat we gehoor geven aan deze behoefte maakt al dat we beter in gesprek komen.Echt geweldig ook hoe juf Mirthe wilde luisteren en wilde kijken hoe ze beter kan samen werken met onze dochter. Ik zie de eerste schoolweken met vertrouwen tegemoet”

Juf Mirthe: “Tjonge de woorden ‘dat ik druk zou zijn’ kwamen wel even binnen. Ze hebben me aan het denken gezet. Ik leg de lat te hoog. Tja, ik ben een type doorzetter, een fanatiekeling. Een mooie eigenschap, vind ik zelf, maar blijkbaar ook een valkuil. en eigenlijk wist ik dit ook wel. Hardlopers zijn doodlopers, haha. En dit meisje laat me mooi in het spiegeltje kijken. Door haar wat ruimte te geven en mee te laten denken, merk ik al zo’n verschil. Echt super!”

Uit het oogpunt van privacy zijn de namen in dit blog gefingeerd.

Wat doe jij om de overgang van vakantie naar school soepel te laten verlopen. Laat het ons weten in een reactie!

Vond je dit nuttig? Dan kun je het delen!
Geplaatst in Blog, Gedrag en emoties, Gedrag en opvoeding, Hooggevoeligheid, Uit de praktijk.

2 reacties

  1. Oooooh wat vind ik het fijn dat ik jou tekst heb gevonden. Mijn dochtertje is net 6. En wat Benthe in jouw verhaal doormaakt, hebben wij ook. Hele week buikpijn, slecht slapen. Ik hoop dat het morgen een leuke dag wordt voor haar. Zo fijn te weten dat dit een normaal gedrag is.

    • Wat fijn dat ik je met dit blog een beetje gerust heb kunnen stellen. Het is gedrag wat je bij veel hooggevoelige kinderen terug ziet. Wat ze in dat geval nodig hebben is dat ouders rustig blijven en het vertrouwen uitspreken dat het goed komt. Ik adviseer je ook om dan even het artikel te lezen over de dramadriehoek. Het staat wel genoemd in dit blog. Succes en keep calm!!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *