“Jij ziet vast veel ouders die hun kind op een voetstuk willen zetten.” Deze opmerking hoor ik heel regelmatig, en niets is minder waar. Voordat ouders mij bellen, hebben ze vaak al heel wat hindernissen genomen om ervoor te zorgen dat hun kind met plezier naar school gaat. En als ze er niet in slagen dit doel te bereiken, verzamelen ze de moed om mij te bellen. De moed om te vertellen dat ze het vermoeden hebben dat hun kind meer kan dan het laat zien op school en dat dat mogelijk de reden is dat hun kind niet gelukkig is. En neeeee, hoogbegaafd zal het wel niet zijn en dat vinden de meeste ouders ook helemaal niet belangrijk. Het enige dat ouders van hoogbegaafde kinderen willen, is dat hun kind weer gelukkig wordt.
